Beer van Arem Panschipper 2016

Toen uiteindelijk de naam Beer van Arem werd genoemd, viel hem een ovationeel applaus vanuit de zaal ten deel. Beer van Arem is wedstrijdleider en heeft de helt van de 81 Sneekweken actief meegemaakt. De eerste jaren als zeiler, daarna in een breed palet aan bestuurlijke functies. Een portret van deze Sneekweekveteraan.

Beer van Arem begrijpt goed dat de schijnwerpers gericht worden op de Sneekweek, het grootste zeilevenement op Europees binnenwater. ,,Het is natuurlijk ook niet zomaar een wedstrijdje’’, zegt de 59-jarige wedstrijdleider van de regatta die van zaterdag 6 tot en met donderdag 11 augustus wordt gehouden. ,,Ik steek er natuurlijk graag de loftrompet over, maar ik wil tegelijkertijd ook aandacht vragen voor de mooie andere wedstrijden die we als KWS organiseren. Ik zou de zeilers willen uitdagen: kom niet alleen naar de Sneekweek, maar schrijf ook eens in voor één of twee andere series. Ervaar ze en dan weet ik zeker dat je nóg een keer komt.’’ Maar goed, we hebben het over de Sneekweek, de 81^ste alweer sinds in 1934 enkele Sneker liefhebbers besloten om wat losse zeildagen aan elkaar te knopen tot een serie.

Met meer dan de helft van die 81 Sneekweken is Beer van Arem bekend. ,,Ik was een jaar of dertien toen ik voor het eerst meedeed’’, aldus de in Nieuwer-Amstel (Amstelveen) geboren Beer. ,,Ik kom uit een echt zeilgezin dat ’s zomers probeerde het hele rijtje af te werken: Alkmaardermeerweek, Holland Week, Kaagweek, Sneekweek.’’

Al lang voordat Beer naar het Sneekermeer kwam, werd duidelijk dat hij wel aanleg had. “Mijn eerste race was als bemanning in een Pluis. We wonnen de hoofdprijs. Het was windstil weer, maar ik was toen nog een heel licht jongetje’’, zegt hij met een brede grijns. Beer voer internationaal in de 470 en de Yngling en probeerde het ook op de surfplank. ,,Ik was aardig snel, maar ik had een bloedhekel aan in het water vallen.’’ Mede vanwege de kinderen – Beer en zijn vrouw Carien zijn de gelukkige ouders van Don (31) en Arlette (33) – hing hij helmstok en giek aan de wilgen. Don groeide uit tot een succesvol zeiler: meervoudig wereldkampioen in de Yngling en triomfator op NK’s en in Sneekweken. Arlette draagt als vrijwilligster haar steentje bij aan de Sneekweek.

Sneek

,,Door de kinderen zijn wij in Sneek beland’’, vertelt Beer, in het dagelijks leven werkzaam in het deeltijdonderwijs te Amsterdam. ,,Ze zeilden veel ‘op Sneek’ en hadden bij de Flitsclub veel vriendjes. Verhuizen van Hoorn naar Sneek was daarom voor ons een simpele keuze.’’ ‘Automatisch’ werd Beer actief voor de Flitsclub. ,,Dat groeide als vanzelf uit tot meehelpen bij de Stand-By van de KWS. Zo rolde het door. Op zeker moment vroeg Gerlof van der Werf me of ik wat wilde doen voor het jeugdproject waarvoor Ynglings zouden worden aangeschaft. Een prachtige periode. Hartstikke druk, maar het is het waard geweest. Het jeugdzeilen heeft er een impuls door gekregen en de resultaten waren schitterend.’’ Wat volgde, kan onder de noemer ‘het heeft zo moeten zijn’ worden gerangschikt.

,,Ja, als je dat hoort…’’, begint Beer en opnieuw is er de kenmerkende grijns. ,,Er vond een racemanagement-practicum plaats op het Sneekermeer. Voor de examendag kwamen ze twee mensen te kort. Ik werd gevraagd een van die plekken in te nemen, dan zou het kunnen doorgaan. ‘Doe maar net of je de cursus hebt gevolgd’, werd erbij gezegd. Wat denk je? Ik slaagde, voor theorie én praktijk! Toen hebben ze er even over vergaderd en besloten me toch het diploma voor wedstrijdleider te geven.’’

‘Baas’ van de Sneekweek

In 2012 werd Beer ‘baas’ van de Sneekweek. ,,Het is echt genieten geblazen’’, vertelt de opvolger van Johan de Visser. De wedstrijdleider spaart zijn krachten overigens niet voor de ene ‘superweek’ in augustus. ,,De KWS regelt zestig wedstrijddagen per seizoen. Als wedstrijdleider kun je vol aan de bak. Niet alleen vanwege je eigen ‘werk’, maar ook omdat je de zorg hebt om alle wedstrijdcomité ‘s op sterkte te krijgen.’’ Tegelijkertijd beschouwt Beer het als zijn plicht voor opvolgers te zorgen. ,,Ik kan pas vertrekken als ik zeker weet dat er voldoende jeugd is om het stokje over te nemen. Dat geldt niet alleen voor mij, maar voor alle andere ‘oudjes’.’’ Beer leidt niet alleen op, maar vindt het voor de ontwikkeling binnen de (Sneker) zeilsport van groot belang om contact te hebben met ‘de jeugd’. ,,Niks is zo erg als bezig zijn op routine en geen flexibiliteit hebben. Ik ben als de dood voor routine, dan graaf je je eigen graf.’’

Wat dat betreft schudde Beer de Sneekweek vorig jaar behoorlijk op. Hij was degene die het plan opperde om tijdens de tweehonderdste Hardzeildag weer eens op traditionele wijze te starten. Vóór de wedstrijdtoren, niet voor niets door veel Snekers Starttoren genoemd. Het werd een gedenkwaardige Hardzeildag. Liefhebbers genoten van de voordewindse starts, zo’n beetje tot aan de walbeschoeiïng van het Kolmeersland (Starteiland!). Anderen vonden het he-le-maal niks. Hoe dan ook: leven in de brouwerij. ,,We hebben heel wat over ons heen gehad’’, vertelt Beer, ,,maar ik kan zeggen dat we toch vooral heel veel positieve reacties hebben gekregen.’’

 

Geoliede machine

Het was een dag die Beer van Arem meer dan gemiddeld nerveus maakte. ,,Ik heb voor elke wedstrijddag gezonde spanning. Je hebt een grote verantwoordelijkheid, je kunt je geen fout veroorloven.’’ Hij prijst zich daarom gelukkig met een ijzersterk comité. ,,Ik overdrijf niet als ik zeg dat we een geoliede machine zijn. Als wedstrijdleider heb ik bijvoorbeeld ook de verantwoording voor de wedstrijdtoren, maar daar heb ik geen omkijken naar. Daar zijn geweldige mensen actief, van finishcomité tot informatiebalie en uitslagenverwerking. Heerlijk om mee te werken. Dat geeft je de rust om je op de zaken op het water te concentreren. Boeien controleren, de banen goed leggen, de starts perfectioneren.’’ ,,Als ik dan zo bezig ben en al die andere vrijwilligers bezig zie, dan denk ik: dit is echt het machtigste wat er is! We gaan ons stinkende best doen om er opnieuw een feest van te maken, waarbij we áltijd de veiligheid van de deelnemers voorop stellen. Wat dat betreft, zou het me veel waard zijn als zeilers zelf beseffen dat het dragen van een zwemvest zeer belangrijk is. Het is eigenlijk onzin dat wij ze daar op moeten wijzen door een vlag te hijsen.’’

,,We hebben het mooie weer al besteld’’, zegt Beer van Arem met de van hem bekende lach op zijn gezicht. Of de bestelling op tijd wordt afgeleverd, weet de wedstrijdleider van de Sneekweek niet, maar voor het overige hebben hij en zijn ploeg alles onder controle.